 |
| केशवसुत |
जोर मनगटातला पुरा
घाल, घाल खर्ची;
हाण टोमणा, चळ न जरा;
अचूक मार बर्ची!
दे टोले जोवरी असे
तस लाल लोखंड;
येइल आकारास कसे
झाल्यावर ते थंड?
उंच घाट हा चढूनिया
जाणे अवघड फार;
परि धीर मनी धरूनिया
न हो कधी बेजार!
यत्न निश्चये करूनी तू
पाउल चढते ठेव;
मग शिखराला पोचुनि तू
दिसशिल जगासि देव!
ढळू कधीही देऊ नको
हृदयाचा निर्धार,
मग भय तुजला मुळी नको
सिथ्दि खास येणार!
झटणे हे या जगण्याचे
तत्व मनी तू जाण;
म्हणून उयम सोडु नको
जोवरि देही प्राण!
#उत्तेजनाचे दोन शब्द #Keshavsut #केशवसुत #मराठी कविता
Comments
Post a Comment